Autystyczne dzieci mają wiele trudności w naśladowaniu ruchów. Potrzeba ,, robienie czegoś samemu", ,,dorastania" i ,,należenia do" jest słabsze niż u dzieci nieautystycznych.
Dziecko z autyzmem nie nabywa łatwo pewnych umiejętności, lecz w sposób bardzo jasny i uporządkowany. Wymaga to wiele czasu, energii i cierpliwości. Podawanie dziecku instrukcji słownych czy pokazywanie danej czynności nie daje wielkiego rezultatu. Dużo lepiej jest pozwolić dziecku, aby czuło, jak daną czynność należy wykonać, towarzysząc mu równocześnie w sposób fizyczny podczas jej wykonywania.
POMYSŁY, SPOSOBY DOTYCZĄCE UBIERANIA SIĘ
* proces ten można przyśpieszyć poprzez próbę znalezienia najlepszego sposobu uczenia go np. przez obrazki, słowa,dotyk, ważne aby dziecko nauczyło się koncentrować uwagę.
* pozwalanie aby było prowadzone do momentu, aż potrafi wykonać czynność samodzielnie: dziecko ma ściągnąć bluzę lub naciągnąć cześć swych spodni, przez wzięcie ręki dziecka i pozwolenie mu poczuć jak to ma być zrobione, dziecko coraz bardziej zacznie podążać za ruchami ( wzmocni się napięcie w palcach dziecka)
* przy uczeniu ubierania skarpetek, można zacząć od włożenia małego cukierka do butelki, nałożenia na nią skarpetki i pozwolenie dziecku na zdjęcie tej skarpetki, jeśli idzie to dobrze dziecko może ćwiczyć ze swoim własnymi skarpetkami.
* przy ubieraniu spodni należy zacząć od końcowej czynności, spodnie naciąga się do ud, osoba dorosła kładzie ręce dziecka na brzegu spodni, najpierw razem, potem samo dziecko podciąga spodnie. Tą sama procedurę powtarzamy od kolan, potem od kostek. Aby ubrać spodnie, dziecko siada, osoba dorosła prowadzi jego ręce trzymając spodnie otwarte, po czym wkłada stopy dziecka jedną po drugiej do nogawek, a następnie pozwala dziecku wstać przy podciąganiu spodni. Dorosły opisuje te czynności zwięźle, np. ,, włóż spodnie".
Czasami może się wydawać to trudne i męczące ale wystarczy, że będziemy cierpliwi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz