W mojej domowej bibliotece jest bardzo dużo książek na temat Autyzmu o to jedna z nich.
Publikacja Ewy Pisuli- specjalistki w dziedzinie dziecięcych zaburzeń rozwojowych- zawiera analizę sytuacji rodziców dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Dotknięto w niej kwestii doświadczenia stresu przez rodziców, jego przyczyn, przebiegu przebiegu oraz radzenia sobie. Autorka wnikliwie analizuje interakcje rodziców z dzieckiem z autyzmem oraz obraz dziecka w oczach rodziców. Rozpatruje możliwości udzielenia pomocy rodzicowi oraz obszary, w jakich pomoc ta jest najbardziej potrzebna.
Mnie najbardziej zaciekawił rozdział ,, czym jest autyzm według ojców''. Pozwolicie, że trochę o tym napisze.
Odpowiadając na pytanie czym jest autyzm ojcowie nawiązywali do współczesnej, zazwyczaj medycznej, wiedzy na temat tego zaburzenia (,, Autyzm jest chorobą metaboliczną, zanurzeniem biochemicznym w organizmie i nic więcej'', ,, To zaburzenie pracy mózgu''.) Osoby , które uważały, że w powstawaniu Autyzmu istotne znaczenie mogą mieć bardzo wczesne traumatyczne doświadczenia, były mniej skłonne, żeby wybrać terapię behawioralną. Z kolei silniejsze przekonanie roli przebytej choroby przez matkę w okresie ciąży było związane z większą tendencją do stosowania w leczeniu dziecka medykamentów.Pogląd dotyczący znaczenia alergii pokarmowej w powstawaniu zaburzeń ze spektrum był związany z częstszym wykorzystywaniem odtruwania, specjalnych diet, suplementów i witamin.
Niektórzy ojcowie odwołali się charakterystycznych dla autyzmu trudności w relacjach społecznych;
,, To takie zaburzenie, że człowiek nie ma kontaktu z drugim.'' , ,, Nie ma kontaktu, tzn. nie ma zainteresowania czymkolwiek na dłużej, bo on wszystkim interesuje się tylko na chwilę.'' W dużej grupie wypowiedzi pojawiało się określenie ,,życie we własnym świecie.'' , ,, Jest to jakaś choroba, zaburzenie, które polega na braku relacji z światem, z rówieśnikami, ze wszystkim po prostu. Dzieci mają swój świat, w którym żyją i to na tym polega.'' , ,, To jest jak choroba duszy...To jest swój świat.'' Większość ojców zwracało uwagę na problemy dziecka w komunikowaniu się, widząc w nich zasadniczą przyczynę trudności i najbardziej charakterystyczną dla autyzmu.
Nie którzy ojcowie wątpią, czy Autyzm w ogóle istnieje ;
,, Dla mnie to jest wymyślona choroba, bo widziałem mnóstwo autystów i jedno z drugim nie ma nic wspólnego. Na N. mówią ,, autystyk'', ale ja mam wątpliwości. Ona nie zachowuje się jak autystyk. Ma jakieś cechy autyzmu, ale nie sądzę, żeby to był autyzm[...]. Szczerze mówiąc, to u ludzi zdrowych można zaobserwować cechy autyzmu. Dokładnie jak się człowiek przyjrzy. Ja sam się łapie na tym, że w stereotypie wpadam, na przykład codziennie rano człowiek wstaje i idzie do wc i zapala papierosa. To jest jakiś nawyk, to tak jak stereotypie, że musi to zrobić.''
ZAPRASZAM DO LEKTURY
