wzkazówki dla współpracy nauczyciel-rodzic

          DROGOCENNE WSKAZÓWKI                WSPÓŁPRACY RODZIC- NAUCZYCIEL 


Wiele rodziców narzeka na współprace z nauczycielem, zastanawia się co jest nie tak, że nie może się porozumieć. Rodzice czasami nie dają sobie nic powiedzieć , czym to może być spowodowane na pewno brakiem współpracy.

Pamiętajcie gdy będziecie działać RAZEM, dziecko tylko wtedy  ma szansę  otrzymać pomoc, jakiej potrzebuje. 

     Wskazówki do dobrej współpracy;


1.      Warto umożliwić każdemu przedstawienie 
                   swoich obserwacji


   Każda z osób zaangażowanych w proces wspierania dziecka widzi je przez pryzmat własnych doświadczeń, własnego kontaktu z dzieckiem. Każda z tych osób ma szansę obserwować Twoje dziecko w pewnych okolicznościach. Ty jako rodzic widzisz, jak ono funkcjonuje w środowisku rodzinnym, jak radzi sobie w odrabianiu lekcji, jak rozmawia z rodzeństwem,co pochłania jego uwagę bez reszty kiedy ma wolny czas itd. Do tej wiedzy nie ma dostępu nauczyciel.Natomiast on z kolei widzi, jak twoje dziecko radzi sobie na lekcjach, jak funkcjonuje podczas przerw,obserwuje go podczas wycieczek szkolnych. Kiedy Ty jako rodzic, nauczyciel jesteście gotowi wzajemnie słuchać się z uwagą, wówczas wszyscy macie szansę na lepsze poznanie dziecka. 

2. Warto wyrażać wzajemne oczekiwania

Warto sobie założyć, że to co nienazwane w sprawie Twojego dziecka, może być trudne do odgadnięcia przez inne osoby. Czyli jeśli nie powiesz, co według Ciebie jest ważne dobrego funkcjonowania dziecka, to nauczyciel może się tego nie domyślić. 

3. Warto dostrzegać punkty wspólne i rozumieć 
                rozbieżne stanowiska

Jeśli uda Ci się, Rodzicu, zauważyć podobieństwa lub zbieżność stanowiska Twojego i nauczyciela- wówczas łatwiej wam będzie stworzyć wspólny front pomocy dziecku. Dla dziecka oznacza to o wiele lepszą sytuację niż, kiedy dom rodzinny i szkoła znajdują się ,, przeciwnych obozach'', co groziło by wejściem na wojenną ścieżkę. A, jak to na wojnie najwięcej straciłoby na tym Twoje dziecko. Nie oznacza to jednak, że zawsze i we wszystkim będziesz się zgadzał z nauczycielem. Jeśli wasze punkty widzenia są rozbieżne, warto problem postawić następująco:
Jak to zrobić, żebym ja (rodzic) otrzymał/ uzyskał to, na czym mi zależy... i równocześnie nauczyciel otrzymał/ uzyskał to, na czym jemu zależy... 

4.     Warto ustalać wspólne cele i dzielić się
                       zadaniami 

Jeśli ustalimy wspólne cele, to wiemy, dokąd razem zmierzamy. Potrafimy dać sobie odpowiedź na pytanie, co konkretnie chcemy osiągnąć- jakiej zmiany w funkcjonowaniu dziecka się spodziewamy i co nam pokaże, że ta zmiana nastąpiła. Gdy z kolei już to wiemy, wówczas możemy zastanowić się, jak to osiągnąć, czyli wytyczyć zadania, które wynikają z celów. Takie wspólne zaplanowanie zadań daje nam jasność, kto za co odpowiada- co ma do zrobienia nauczyciel, co Ty, Rodzicu. Dzięki temu dziecko ma szansę uzyskać bardziej spójną i kompleksową pomoc, a dorośli zaangażowanie w proces pomagania- jasny podział odpowiedzialności i wzajemne wsparcie.

5.    Warto doceniać osiągnięcia, a z błędów  
               wyciągać wnioski

Niekiedy trudno jest dostrzec spektakularne zmiany w funkcjonowaniu dziecka. Może to rodzić zniechęcenie u osób udzielających pomocy. Jednak kiedy Ty jako rodzic nauczysz się dostrzegać i mówić o małych postępach dziecka - zyskują na tym wszyscy. Po pierwsze,Ty sam- bo poczujesz ,że Twój trud nie idzie na marne. Po drugie, nauczyciel - bo poczuje się doceniony i w związku z tym gotowy do podejmowania dalszych działań. Nie oznacza to oczywiście,że nie warto dostrzegać trudności, potknięć i błędów. Nie tylko warto ich dostrzegać, ale również warto o nich mówić w sposób otwarty. Jest to bowiem dobra okazja do wspólnego z nauczycielem przeanalizowania, co można zrobić inaczej, lepiej, co można zmienić. Dzięki temu pomoc udzielana Twojemu dziecku nie będzie pozorowanym działaniem, lecz autentycznym wsparciem, dostosowanym zarówno do jego potrzeb i możliwości, jak i możliwości rodziców oraz szkoły.   


                  RODZICU, NAUCZYCIELU POWODZENIA 
                     NAJWAŻNIEJSZE JEST DOBRO DZIECKA